Onze voetafdruk

Datagedreven besluitvorming

Wij zetten ons in om onze voetafdruk te verkleinen door de uitstoot van broeikasgassen te meten, plannen te ontwikkelen om deze te verminderen en de verbeteringen in de loop van de tijd dynamisch te beheren. Dit helpt ons onze milieudoelstellingen te bereiken door onze prestaties consequent te beoordelen, evalueren en verbeteren. Dit is gebaseerd op een constante verbeteringscyclus met 4 fasen: plannen-doen-checken-actie ondernemen.

Om onze resultaten bij te houden en onze impact op de planeet te verbeteren, gebruiken we het Environmental Management System (EMS). Het Bolsius EMS omvat een model dat de uitstoot van broeikasgassen door onze activiteiten verantwoordt, van de levering van grondstoffen tot de bezorging van de producten. In ons EMS meten we onze milieuprestaties in de volgende vier hoofdaspecten: CO2-voetafdruk, energieverbruik, waterverbruik en afvalproductie.

We hebben ook een levenscyclusanalyse (LCA) uitgevoerd die details geeft op individueel productniveau, voor het hele assortiment kaarsen dat we produceren. Bovendien zijn we bezig met het verfijnen van deze inventaris, waarbij we de totale impact van onze producten van begin tot eind analyseren.

Onze broeikasgasuitstoot

Scope 1 - eigen activiteiten, Scope 2 - inkoop energie bij derden en Scope 3 - een activiteit door anderen in de waardeketen.

Gebaseerd op de modellering van de activiteit in 2021 wordt de totale uitstoot van broeikasgassen in Scope 1, 2 en 3 upstream en downstream geschat op meer dan 300.000 tCO2eq. Dit komt overeen met de totale uitstoot van een gemiddelde stad met 30.000 inwoners.

Ter indicatie: de broeikasgasuitstoot tijdens de levenscyclus van door Bolsius geproduceerde kaarsen kunnen worden onderverdeeld in vier hoofdgebieden: 1. 20% Levering van grondstoffen die nodig zijn om kaarsen te produceren 2. 11% Verwerking van grondstoffen en vervaardiging van producten 3. 6% Vervoer van producten 4. 63% Verbranding van was en pit (lont) tijdens het gebruik van kaarsen

Onze decarbonisatieplannen

Om de opwarming van de aarde te beperken tot ruim onder de 2 °C en er alles aan te doen om het te beperken tot 1,5 °C, moet de wereld in 2050 koolstofneutraal zijn. Dit betekent dat CO2 die vrijkomt in de atmosfeer door menselijke activiteiten moet worden gecompenseerd met door de mens veroorzaakte toename in CO2-opvang; door middel van technische of natuurlijke oplossingen.

Op basis van de resultaten van onze broeikasgasanalyse hebben we onze voetafdruk herzien en werken we aan een routekaart voor decarbonisatie over 10 jaar. Dankzij dit assessment via het GHG-protocol hebben we onze strategie opnieuw kunnen bepalen, onze reductiedoelstellingen opgesteld en onze toewijding aan de planeet openbaar gemaakt via het Science Based Targets inititiative (SBTi). We streven ernaar om onze doelen begin 2024 te kunnen valideren.

Duurzame kaarsenwas

Een grondstoffen dilemma

Een van de dilemma's waar we in onze industrie mee te maken hebben, is de inkoop van was. Hoe kunnen we de beste kwaliteit leveren en de meest toekomstbestendige beslissingen nemen? Het gebruikelijke hoofdmateriaal van een kaars is was. Dit kan afkomstig zijn van drie belangrijke bronnen: paraffine (een bijproduct van olieraffinaderijen die smeermiddelen produceren), dierlijke- of plantaardige vetten. Helaas is het kiezen van het beste materiaal niet altijd zwart of wit.

Wat is het dilemma?

Er is een potentieel milieuvoordeel verbonden aan het maximaliseren van het gebruik van plantaardige vetten. Geschat wordt dat natuurlijke wassen over de hele levenscyclus 65% tot 90% minder uitstoten dan paraffinewas. Daarnaast kunnen ze afkomstig zijn van hernieuwbare bronnen, terwijl de oliereserves beperkt zijn.

Het productieproces van plantaardige was kan echter twee keer zoveel energie vereisen als de verwerking van traditionele paraffine op basis van aardolie. Daarom kan een kaars geproduceerd van natuurlijke oorsprong een grotere 'cradle-to-gate' voetafdruk hebben dan een kaars op basis van aardolie.

Maar, een kaars is bedoeld om te branden en tijdens de gebruiksfase komt bij de verbranding van plantaardige producten voornamelijk biogene koolstof vrij die de plant tijdens zijn groei heeft vastgelegd, terwijl bij was op basis van aardolie fossiele CO2 vrijkomt die miljoenen jaren in de grond begraven heeft gelegen. Dit betekent dat de plant de CO2 'leent' die wordt teruggevoerd naar de atmosfeer op het moment dat de kaars wordt aangestoken, terwijl was op basis van aardolie zorgt voor een netto toename van broeikasgassen in de atmosfeer.

Hoe gaan we dit aanpakken?

Om de duurzame strategische inkoop van kaarsenwas voor de toekomst te ondersteunen, investeert Bolsius in een levenscyclusanalyse van de verschillende grondstoffen op basis van meerdere criteria. Dit helpt ons om onze voetafdruk te gaan verkleinen. We nemen de volgende aspecten mee in ons besluitvormingsproces:

1

De gebruikte gewassen mogen niet in verband worden gebracht met ontbossing, anders wordt hun totale bijdrage negatief in vergelijking met producten op basis van aardolie.

2

Er moet rekening worden gehouden met de mogelijke concurrentie met voedingsmiddelen.

3

Er is extra innovatie nodig om de verwerking efficiënter te maken en de prestaties te verbeteren op een aantal gebieden waar ze technisch gezien een uitdaging vormen ten opzichte van hun alternatieven op basis van fossiele brandstoffen.

4

Voor de productie van natuurlijke was voor de hoeveelheid grondstof die we nodig hebben, zou 400 KM2 land nodig zijn voor de gewassen, wat vragen oproept over biodiversiteit en concurrentie van het landgebruik.